Przybycie i pobyt w Sens, podróżującego jako krzyżowiec pokutnik, króla Francji, i jego udział w kapitule generalnej franciszkanów. Opis sporządzony przez towarzyszącego królowi mnicha Salimbene.
Król był smukły i delikatny, harmonijnie zbudowany i wysoki, o twarzy anielskiej i powabnych rysach. I do kościoła Braci Mniejszych wszedł nie z królewskim przepychem, lecz jako pielgrzym z sakwą i kosturem - znamienite ozdoby dla królewskich rąk. I przybył nie konno lecz pieszo, a jego bracia, trzej hrabiowie […] szli za nim z tą samą pokorą i w tym samym stroju […]. I nie troszczył się król o to, by mieć świtę szlachecką, lecz wolał modły i wstawiennictwo biedaków. I zaprawdę, można by rzec, że to raczej mnich o pobożnym sercu, niż rycerz zbrojny, wyruszający na wojnę. Gdy wszedł do kościoła braci, pobożnie przyklęknął przed ołtarzem i zagłębił się w modlitwie.
Gdy zebraliśmy się w sali zgromadzenia kapituły, król zaczął mówić o swych przedsięwzięciach, polecając siebie, swoich braci, królową, swą matkę i całe swe otoczenie, i z wielką pobożnością uklęknął, prosząc o modlitwę i wstawiennictwo braci. Niektórzy bracia z Francji, którzy stali obok mnie, płakali z pobożności i wzruszenia, niczym ludzie nieutuleni w żalu."
[…]
Nieustannie zbaczał z głównej drogi, by odwiedzić samotnie braci mniejszych oraz innych, najrozmaitszych mnichów, oraz polecać się ich modlitwom". W Vezelay, franciszkanie zaproponowali królowi i jego świcie, by zasiedli na stołkach i pniakach, lecz król, mimo że kościół nie miał posadzki, usiadł na ziemi w kurzu i polecił usiąść na ziemi, w kole wokół niego braciom i zakonnikom i poprosił, by go wysłuchali.
Jacques Le Goff. Święty Ludwik, Wydawnictwo Klinika Języka, Szczęsne 2020, przekład: Zofia Czerniak.
Ryt konsekracji i koronacji Ludwika IX w Reims, rok 1221.
Źródło grafiki: https://rd.uqam.ca/Heer/StLouis.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz